BÓB – używany od zarania dziejów ludzkości, był elementem diety w epoce neolitu, na ziemiach polskich używany w epoce brązu, żelaza. Bób to roczna roślina uprawna, która lepiej owocuje na ziemiach ciężkich i bardziej wilgotnych. Osiąga wysokości od 40 do 150 cm. Liście sa pierzaste, kwiaty motylkowate biało-czarne. Owocem jest duży strąk, lekko spłaszczony i delikatnie omszony, koloru kremowego, żółtego lub zielonego, wewnatrz niego znajdują się jadalne nasiona. Termin zbioru nasion przypada na połowę lipca. Nasiona są bardzo pożywnym pokarmem. Do spożycia przeznacza się nasiona świeże oraz suche; W przetwórstwie wykorzystywane są jako mrożonki i konserwy, bardzo smaczny jest bób duszony z warzywami.
Składniki odżywcze: witamina C, beta-karoten, witaminy z grupy B (B1, B2), witamina PP, dużo soli mineralnych: (potasu, wapnia, fosforu, magnezu, selenu, cynku, żelaza), białko, tłuszcze, błonnik;
Właściwości lecznicze: wzmacnia kości i mięśnie, cenny ze względu na walory dietetyczne, zalecany w dolegliwościach wątroby i nerek, woda z wygotowanego bobu leczy biegunki i służy do przygotowania okładu na liszaje i owrzodzenia;
Ilość kalorii: w 100 g – 39 kcal.