znany lekarz
Żywienie

Rzodkiew czarna - skromna lecz wielka

Rzodkiew czarna - skromna lecz wielka Rzodkiew czarna - skromna lecz wielka fot. wikipedia

Rzodkiew czarna zwana również czarną rzepą uprawiana była już w starożytnych Chinach i Japonii, później w Grecji, Rzymie i Egipcie.

Obecnie rozpowszechniona jest w wielu krajach jako warzywo oraz surowiec farmaceutyczny. Ta roczna lub dwuletnia roślina należy do rodziny kapustowatych. Kwitnie w maju i czerwcu, wypuszczając kwiaty czteropłatkowe liliowe lub białe. Owocem jest łuszczyna, liście ciemnozielone, a korzeń bulwiasty barwy czarnej. Część jadalna zgrubiała kulistego kształtu pokryta jest skórką o miąższu białym i smaku ostrym. Rzodkiew wymaga gleby wilgotnej. Rozmnaża się przez rozsiew nasion wprost do gruntu. Korzenie rzodkwi zbierane są późną jesienią i przechowywane w piwnicach lub kopcach.

Korzeń rzodkwi zawiera glikozydy, rafaninę, rafanol, enzymy, cukry, duże ilości witamin C, B1, B2, PP, sole mineralne: potas, żelazo, magnez, wapń, fosfor, siarkę oraz błonnik. Sok z czarnej rzodkwi można pić po kilka łyżek dziennie. Działa on wzmacniająco na organizm, reguluje czynności przewodu pokarmowego, działa żółciopędnie i żółciotwórczo, pobudza wytwarzanie soków trawiennych. Czarna rzodkiew wykazuje właściwości przeciwbakteryjne, działa leczniczo na zakażenia układu pokarmowego, oddechowego i moczowego. W medycynie tradycyjnej wykorzystuje się rzepę do leczenia dny moczanowej i artretyzmu. Zawarte w rzepie substancje przyczyniają się do eliminacji kwasu moczowego z organizmu. Ugotowana w mleku starta rzepa, a później zmiksowana i podawana choremu na bronchit zabija bakterie, dzięki zawartej w niej dużej ilości siarki. Badania wykazują także właściwości przeciwnowotworowe rzepy. Sok wyciśnięty z rzepy i nakładany na skórę głowy, nie tylko oczyszcza ją z łupieżu, ale również pobudza cebulki włosowe do wzrostu. Rzepa wykorzystywana jest jako składnik do sałatek, zup i potrawek. Jej wartość energetyczna wynosi w 100 g – 23 kcal.