znany lekarz
Warzywa

SELER

SELER SELER

SELER – uprawiany w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie, w Polsce znany od XVIII wieku, należy do rodziny selerowatych, dwuletnich. W pierwszym roku wyrasta korzeń i liscie, w drugim pęd kwiatostanowy. Rośnie jako roślina dzika, ale najczęściej jest uprawiany. Wymagania w uprawie selera sa wysokie. Ziemia powinna być żyzna, urodzajna. Surowcem są korzenie i liście. Wyróżniamy selery korzeniowe i naciowe. Seler spożywany jest na surowo, ale również jest dodatkiem do zup, sosów, pieczeni, potraw z warzyw, jaj. Bardzo zdrowa jest surówka z korzeni selera;

Składniki odżywcze: witaminy: C, A, B1, B2, B6, PP, E łatwo przyswajalne wapń i białko, węglowodany, tłuszcze, aminokwasy (m.in. kwas jabłkowy i kwas cytrynowy), sód, potas (duże ilości), siarka, chlor, mangan wapń, fosfor, żelazo, glikozydy i olejki eteryczne;

Właściwości lecznicze: środek moczopędny, dobroczynne działanie przy kamicy nerkowej, zapaleniu stawów, reumatyzmie, leczy gościec, kolki żołądkowe, wzdęcia, działa kojąco na rany, owrzodzenia, odmrożenia,  stany zapalne skóry, olejek z selera ma właściwości uspokajające;

Ilość kalorii: w 100 g – 36 kcal.