RABARBAR – pochodzi z Chin, używany w medycynie chińskiej ze względu na swoje właściwości lecznicze, w XVI wieku sprowadzony do Polski. Nie jest wymagający jeżeli chodzi o położenie, woli jednak miejsca ciepłe i słoneczne. Wymaga jednak ziemi żyznej i wilgotnej. Częścią jadalną są tzw. ogonki liściowe o barwie, zielonej, czerwonej, różowej. Przeznaczenie kulinarne: kompoty, soki pitne, wina, desery, ciasta, mrozonki. ;
Składniki odżywcze: witaminy: C, B1, A, magnez, wapń, potas, żelazo, fosfor, siarka, sód, kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas bursztynowy;
Właściwości lecznicze: działanie oczyszczające i odtruwające organizm. Zalecane ostrożne spożywanie surowego rabarbaru, ze względu na duża zawartość kwasu szczawiowego, który nie jest w organizmie rozkładany, wiąże on wapń, osłabiając kości, a nadmiar osadza się w nerkach tworząc kamienie szczawiowe. Najlepiej spożywać duszone i gotowane -to ogranicza ilość kwasu szczawiowego;
Ilość kalorii: w 100 g – 14 kcal.