Dolegliwości wieku dorastania

Dolegliwości wieku dorastania fot. Ryan Arestegui

W okresie dojrzewania u młodych ludzi dochodzi do gwałtownych zmian fizycznych i psychicznych. Huśtawka hormonalna wpływa na zmienne nastroje, rozdrażnienie, dużą wrażliwość na krytykę, uczucie osamotnienia i niezrozumienia. Młodzi ludzie zaczynają krytycznie oceniać własną osobę, dostrzegają różne wady we własnym wyglądzie, często bardzo wyolbrzymione. Towarzysza im dolegliwości psycho-somatyczne: bóle i zawroty głowy, bóle brzucha, kłucie serca, problemy z oddychaniem. Nadmiernie rozbudowane oczekiwania wobec siebie, zbyt wygórowane dążenia i cele oraz niemożność ich realizowania wpędzają młodego człowieka w niepewność, lęki, poczucie winy i niedowartościowanie. Uważa on, że do niczego się nie nadaje, jest nikomu niepotrzebny, narasta w nim niechęć do jakiegokolwiek działania, wycofuje się, popada w złe nastroje i smutki, brakuje mu energii, szwankuje koncentracja, dominuje natomiast rozkojarzenie i występują problemy ze snem. Sytuacja jest bardzo poważna, ponieważ może w sposób niezauważony przez rodziców przerodzić się w depresję, anoreksję, bulimię, uzależnienie od leków lub narkotyków. Chorzy na depresję nastolatkowi unikają rówieśników, są znudzeni, wolą towarzystwo osób, które mają podobne problemy. Pierwszym i najważniejszym krokiem jest szczera rozmowa z dzieckiem. Nie wolno bagatelizować żadnej jego dolegliwości. Niestety często młody człowiek nie przejawia ochoty do rozmowy, jest zamknięty w sobie, wycofany. W takiej sytuacji należy wykazać maksimum cierpliwości. W przyjaznej atmosferze, pełnej zrozumienia, chęci pomocy, dziecko w końcu na pewno się otworzy. Atmosfera w rodzinie odgrywa niebagatelną rolę. Wszelkie konflikty i nieporozumienia pogarszają problemy emocjonalne nastolatka. Ważne są: bliskość i czułość, próba podjęcia wspólnego rozwiązania problemu. Często okazuje się, że niezbędna jest fachowa pomoc terapeuty, w której aktywnie uczestniczy nie tylko dziecko, ale również rodzice.