Dieta Montignac

Dieta Montignac fot. bxd sxchu

Dieta Montignac – została stworzona w latach osiemdziesiątych XX wieku przez Michaela Montignaca, który prowadził badania nad związkiem żywienia z ryzykiem zachorowalności na cukrzycę i wpływem żywienia na sposób jej leczenia. Dieta zakłada, że przyczyną zwiększenia masy ciała jest nadmiar węglowodanów
w produktach spożywczych. Istotne znaczenie ma tzw. indeks glikemiczny (IG), który pokazuje, o jaką wartość podniesie się poziom glukozy we krwi po spożyciu danego posiłku. Dzieli on produkty na „dobre”, czyli o małym IG i „złe”, o dużym.

Do produktów o małym indeksie glikemiczny zaliczamy:

• produkty zbożowe gruboziarniste,
• suche nasiona roślin strączkowych,
• ryż pełnoziarnisty,
• chude mięso,
• chude mleko i jego pochodne,
• większość owoców i warzyw (grejpfruty, brzoskwinie, pomidory, brukselka, kalafior);

Produkty o dużym indeksie glikemicznym, to:

• cukier,
• ciasta, słodycze,
• mąka,
• ziemniaki,
• kukurydza,
• biały ryż,
• białe pieczywo,
• napoje gazowane.

Produkty o dużym indeksie glikemiczny powodują zwiększone stężenie glukozy we krwi, co zwiększa łaknienie
i prowadzi do nadwagi.

Przy ustalaniu diety wykorzystuje się tabele, które zawierają obliczone wartości IG dla poszczególnych produktów.
Śniadanie powinno składać się z produktów węglowodanowych o IG 35 lub mniejszym, z ograniczoną ilością białka, obiad powinien być bogatobiałkowy i bogatotłuszczowy, a kolacja węglowodanowo-białkowa, albo białkowo-tłuszczowa.

Podczas stosowania diety należy przestrzegać następujących zasad:

• wyeliminować z pożywienia cukry proste,
• znacznie ograniczyć spożywanie czekolady, orzechów ,
• nie łączyć w jednym posiłku produktów o dużym IG z tłuszczami,
• unikać alkoholu i mocnej kawy,
• jeść warzywa bogate w błonnik, owoce spożywać oddzielnie, na czczo, ze skórką,
• posiłki tłuszczowe spożywać po upływie 3 godzin od spożycia węglowodanowych,
• pić wodę mineralną niegazowaną.

Dieta ta nie wymaga zmniejszania i ograniczania ilości spożywanych produktów, wymaga jedynie odpowiedniego komponowania posiłków z bogatej grupy produktów, zawierających niski IG.