Otrzymaliśmy zapytanie na ten temat. Czytelniczka pyta, ponieważ w większości publikacji w internecie otrzymała odpowiedź twierdzącą. Sprawa jest o tyle intrygująca, że warzywo jest powszechnie spożywane i ma szereg pozytywnych właściwości dla naszego zdrowia. Po drugie konsumenci otrzymują niezwykle dużo informacji, często ze sobą sprzecznych. Z kalafiorem sprawa jest o tyle ciekawa, że stosuje się go również jako antidotum na wzdęcia. Chodzi jednak o podanie go w stanie surowym w formie sałatki z dodatkiem jogurtu, oliwki, czosnku oraz octu winnego. Jeżeli chodzi o kalafiora podanego w formie gotowanej, kwestia jego strawności zależy w dużej mierze od pozostałych dodatków. Oczywiście, jeżeli podamy go w formie ciężkiej z bułką tartą i dużą ilością tłuszczu i potraktujemy go jako uzupełnienie innych potraw, sprawa problemów gastrycznych jest kwestia otwartą. Zaznaczyć należy, że kalafior podobnie jak kapusta, szpinak czy brokuł należy do rodziny kapustnych, które maja opinię ciężkostrawnych. Jednak bardzo wiele zależy od sposobu przygotowania potraw z roślin kapustnych i łączenie ich z pozostałymi składnikami. Nie ulega jednak wątpliwości, a potwierdzają to badania, że najzdrowszą formą, a zarazem najrzadziej stosowaną, jest spożywanie go na surowo. Po pierwsze podczas gotowania warzywo traci znaczne ilości ryboflawiny i kwasu foliowego, po drugie właśnie, co ciekawe, spożywanie go na surowo działa leczniczo na wszelakie problemy trawienne, w tym wzdęcia. Wcale nie jest to paradoksem, bo tego typu przykładów w dietetyce jest mnóstwo. Choćby biorąc pod uwagę jajka (żółtka), które służą usuwaniu niezdrowego cholesterolu z naszego organizmu. Proces ulega odwróceniu, kiedy połączymy spożywanie jajek z cukrem. Wystarczy wypić słodką herbatę i już mamy efekt produkcji cholesterolu na duża skalę. Wracając do kalafiora, należy podkreślić jeszcze raz jego właściwości zdrowotne. Chroni przed nowotworami, zapobiega zaparciom i różnym dolegliwościom żołądkowym oraz podnosi odporność organizmu. Jest doskonałym źródłem witaminy C. Wystarczy zjeść 10 dag kalafiora, aby w pełni pokryć dzienne zapotrzebowanie na tę witaminę. Niestety, podczas gotowania kalafior traci 75% witaminy C. Pozostałe witaminy zawarte w kalafiorze: prowitamina A, witamina B1, B2, PP oraz minerały: wapń, fosfor, żelazo, magnez. Ważną cechą kalafiora jest działanie zasadotwórcze w organizmie. Zawarte w kalafiorze olejki eteryczne rozkładają sie podczas gotowania, wydzielając nieprzyjemny zapach. Możemy go zniwelować, dolewając do gotowanego kalafiora odrobinę mleka, a przede wszystkim gotujemy go bez przykrycia, tak aby zapach się ulotnił, a nie wchłonął w warzywo, czyniąc go niesmacznym. W 100 g kalafiora jest 22-31 kcal, a więc jest niskokaloryczny i świetnie pełni swoją rolę w diecie osób odchudzających się. Najlepsze odmiany to te o barwie białej i jasnokremowej.