NIEWYDOLNOŚC KRĄŻENIA – wywołana jest chorobą wieńcową, zawałem serca, nadciśnieniem tętniczym, zapaleniem mięśnia sercowego, zatorem tętnicy płucnej, różnymi wadami serca (np. wada zastawek serca). Niewydolność serca polega na tym, że serce nie może wykonywać już swojej pracy pompowania krwi, wypompowuje za mało krwi z żył. Ze względu na długość i nasilenie niewydolności krążenia dzielimy ja na ostrą i przewlekłą. Biorąc pod uwagę przyczyny, wyróżniamy: niewydolność lewej komory serca, niewydolność prawej komory serca lub niewydolność obu komór. Niewydolność lewej komory serca spowodowana jest głównie przez chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze, wady zastawkowe. Główne objawy to: duszność, na początku w trakcie wysiłku fizycznego, a później również w spoczynku, dychawica sercowa (astma), osłabienie ogólne, przyspieszona lub niemiarowa praca serca.
Niewydolność prawej komory serca wywołana może być przez zator płucny lub przez zaburzenia w krążeniu płucnym. Główne objawy to: poszerzenie żył szyjnych, powiększenie wątroby, obrzęki.
Chorzy z niewydolnością krążenia przyjmują leki wzmacniające serce (wzmacniające siłę skurczową serca), leki moczopędne, zmniejszające ilość płynu krążącego w organizmie, leki rozszerzające naczynia krwionośne, poprzez co krew napotyka na mniejszy opór i łatwiej jest pompowana. Jeżeli leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, konieczny jest przeszczep serca.