NERWICA SERCA – w nerwicy serca obserwuje się zaburzenia pracy serca, bez zmian organicznych. Ośrodkowy układ nerwowy nie funkcjonuje prawidłowo, więc nie kontroluje w pełni czynności mięśnia sercowego. Główne objawy nerwicy serca to: duszność, kołatanie serca, kłujący ból serca, lęk, napięcie nerwowe. Pewne cechy tych objawów przypominają objawy choroby wieńcowej, jednak istnieją różnice, które pozwalają odróżnić od siebie obydwie jednostki chorobowe. W przypadku nerwicy serca, ból występujący w okolicy serca nie promieniuje do innych części ciała, nie pojawia się również w trakcie wysiłku fizycznego, co jest typowa cechą choroby wieńcowej, ból nie ustępuje po podaniu typowych leków dla choroby wieńcowej np. nitrogliceryny, natomiast zanika po podaniu leków o działaniu uspokajającym. Kołatanie serca również w przypadku nerwicy serca ma charakter subiektywny. Często okazuje się, że bicie serca jest prawidłowe, jednak chory odczuwa przyspieszoną prace serca. W innych przypadkach bicie serca jest lekko przyspieszone, albo na przemian przyspiesza – dzieje się tak pod wpływem sytuacji stresowej – a następnie zwalnia. Dodatkowym objawem jest potliwość rak i stóp, drżenie rąk, ziebnięcie kończyn, czerwienienie albo bladość skóry, pobudzenie ruchowe.
Leczenie nerwicy serca polega na rozpoznaniu czynników wywołujących zdenerwowanie, stres i ciągłe napięcie. Istotną sprawą w leczeniu jest psychoterapia, połączona w niektórych przypadkach z leczeniem farmakologicznym, które usunie przedłużające się napięcie nerwowe. Chory powinien prowadzić uregulowany tryb życia, wymaga dużo snu, wypoczynku, połączonego z umiarkowaną aktywnością fizyczną.