Dlaczego powinniśmy jeść kiełki?

Dlaczego powinniśmy jeść kiełki? fot. iceman0 morguefilecom

W czasie zimy dostępne warzywa są znacznie uboższe w witaminy i minerały. Alternatywą wzbogacenia naszej diety w cenne składniki odżywcze są kiełki wszystkich nasion jadalnych. Kiełki są bogate w cenne witaminy: A, B, D, C, E, H, minerały: wapń, żelazo, magnez, siarkę, potas, cynk, selen, chrom, lit, fosfor, zawierają białka, węglowodany i nienasycone kwasy tłuszczowe. Kiełki możemy wyhodować samodzielnie w domu. Przy wyborze nasion, przeznaczonych do kiełkowania należy upewnić się, jakie jest źródło ich pochodzenia. Najlepiej nasiona zakupić w sklepie ze zdrową żywnością. Nasiona powinny być pełne, nie mogą być poddawane obróbce technologicznej i zaprawiane środkami chemicznymi np. grzybobójczymi lub nawozami. Z kolei gotowe kiełki kupowane w sklepie często pozbawione są już swoich wartości. Dlatego najlepiej wyhodować kiełki we własnym zakresie, w warunkach domowych. Najczęściej wybieranymi nasionami są: pszenica, żyto, kukurydza, soja, lucerna, len. Istnieją specjalne naczynia szklane lub gliniane, przeznaczone do kiełkowania nasion. W warunkach domowych najczęściej wykorzystywany jest talerzyk przykryty wilgotną gazą lub słoik z wodą również przykryty gazą. Nasiona moczymy w wodzie przez kilka godzin (za wyjątkiem rzodkiewki, lucerny i lnu), następnie przecedzamy, wysypujemy na talerz i zraszamy. Nasiona nie mogą być zanurzone w wodzie, ponieważ mogą ulec spleśnieniu. Wystarczy je zraszać, tak jest w przypadku rzodkiewki, lucerny, lnu lub w przypadku innych nasion przepłukiwać dwa razy dziennie. W zależności od rodzaju nasion, temperatury, nasilenia światła, kiełki nadają się do zbioru po 2-7 dniach. Najlepiej spożywać je na świeżo, wówczas maja najwięcej składników odżywczych. Po ośmiu dniach spada wartość odżywcza kiełków. Kiełki dodajemy do past serowych lub rybnych, sałatek i surówek, posypujemy nimi kanapki, możemy urozmaicić nimi dowolne potrawy.

Jakie właściwości lecznicze mają kiełki? Ze względu na wysoką zawartość witaminy C, podnoszą odporność organizmu. Dodają energii i chronią przed anemią. Mają właściwości antyrakotwórcze, chronią przed chorobami sercowo-naczyniowymi. Zawarte w nich saponiny obniżają poziom cholesterolu. Karotenoidy obecne w kiełkach działają leczniczo na oczy, wzmacniają wzrok, chronią siatkówkę przed działaniem wolnych rodników, poprawiają stan skóry, włosów i paznokci. Dla dbających o prawidłową wagę, ważna informacja: kiełki są niskokaloryczne, przyspieszają przemianę materii oraz wspomagają spalanie tłuszczu. Kiełki słonecznika są bogate w wapń, fosfor, witaminę D, cenne dla budowy kości i zębów. Kiełki soczewicy zawierają duże ilości żelaza, magnezu, cynku, miedzi, fosforu, witaminy A, B, C, E. Kiełki ciecierzycy obfitują w żelazo i kwas foliowy. Kiełki soi posiadają duże ilości witaminy C, B₁, B₂, B₆, A, PP, żelaza, wapnia, magnezu. Kiełki rzodkiewki są bogate w witaminę C, PP, jod, magnez, cynk, żelazo, wapń, siarkę. Kiełki brokułów zawierają sulforafan, działający antynowotworowo. Jedzmy kiełki! To samo zdrowie!