Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea) należy do rodziny jasnowatych. Jest rośliną leczniczą, przyprawową i ozdobną. Rośnie dziko w Europie i Azji. W Polsce występuje na terenie całego kraju: w lasach liściastych, na łąkach, w zaroślach, przy drogach. To wieloletnia roślina o łodygach pełzających lub pnących, liściach sercowatych naprzeciwległych z karbowanymi brzegami, kwiatach drobnych, niebieskofioletowych, ułożonych w nibykółkach. Owoc to poczwórna rozłupnia. Rozłupki są jajowate, barwy brunatnej. Bluszczyk kurdybanek kwitnie od kwietnia do lipca. Surowcem zielarskim jest ziele bluszczyku, zbierane w początkowym okresie kwitnienia. Ścinane są całe pędy, suszy się je w miejscach suchych, ciemnych i przewiewnych lub w suszarniach, w temperaturze do 400C.
Substancje czynne i właściwości lecznicze:
Substancje czynne: związki triterpenowe (kwas oleanowy, kwas urosolowy), związki seskwiterpenowe, garbniki, flawonoidy, fenolokwasy (kwas rozmarynowy, kawowy, ferulowy), olejek eteryczny, gorycze, kwasy organiczne, sole mineralne.
Właściwosci lecznicze: Bluszczyk kurdybanek łagodzi stany zapalne przewodu pokarmowego, pobudza wydzielanie soku żoładkowego i żółci, działa przeciwzapalnie, przeciwbiegunkowo, regeneruje błonę śluzową układu pokarmowego i skóry, działa grzybobójczo, oczyszcza, odtruwa i wzmacnia organizm. Pomaga w leczeniu hemoroidów i zapaleniu pęcherza. Wykazuje właściwości ściągające. Surowiec stosowany jest w formie naparu lub odwaru do płukania gardła, w leczeniu infekcji, w nieżytach dróg oddechowych. Leczy zatoki i oskrzela. Zewnętrznie stosowany w przypadku trądziku, owrzodzeń, zapaleń i oparzeń.
Odwar z bluszczyku: 1 łyżke ziela zalewamy 1 szklanką ciepłej wody. Gotujemy przez ok. 5 minut po przykryciem. Pijemy ½ szklanki 2-3 razy dziennie przed posiłkiem.