Wywiady
dr n.med. Michał Chudzik
Zdrowie
Zdrowie w poście zapisane
Żywność
Eko-żywność
Żywienie
To będą pyszne i zdrowe święta!
Przepisy kulinarne
Przysmaki z warzyw
Czy wiesz że
Barszcz czerwony
Poradniki
Zdrowe i naturalne
Ogórecznik lekarski (Borago officinalis)
Ogórecznik lekarski (Borago officinalis)
fot. Sonja Schlosser wikimedia org
Ogórecznik pochodzi z Morza Śródziemnego. Występuje w całej Europie, Ameryce Północnej i Azji. Uprawia się go również w Polsce. Lubi gleby żyzne, wilgotne i przepuszczalne, nie ma szczególnych wymagań klimatycznych. Surowcem zielarskim jest ziele ogórecznika oraz nasiona, z których wytłacza sie olej ogórecznika. Zbiór, odbywa sie w kwietniu.
Substancje czynne i właściwości lecznicze ogórecznika
Ogórecznik zawiera garbniki, śluzy, olejek, flawonoidy pochodne kwercetyny, żywice, saponiny, kwasy organiczne, witaminę C i sole mineralne takie jak: potas, krzem, magnez. Olej z nasion ogórecznika zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe np. kwas linolowy, kwas gamma-linolenowy o silnych właściwościach leczniczych. Działa przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, przeciwzakrzepowo, bakteriobójczo, wspomaga układ odpornościowy, obniża poziom cholesterolu i ciśnienie krwi. Stosowany jest również do pielęgnacji skóry suchej, skłonnej do łuszczenia, oczyszcza z zanieczyszczeń pory, leczy zmiany trądzikowe, wypryski skórne. Wyciągi z ziela ogórecznika wykazują obok właściwości przeciwzapalnych również moczopędne, napotne, uspokajające. Dobroczynnie działają na układ pokarmowy i oddechowy (w formie naparów). Stosowane zewnętrznie pomagają w gojeniu ran, oparzeń, odmrożeń, blizn, uszkodzeń skóry, obrzęków i wybroczyn powstałych po stłuczeniach. Młode listki jeszcze nie owłosione maja zastosowanie w kuchni jako dodatek do zup, sałatek i sosów.