Gorączka trzydniowa u dzieci

Gorączka trzydniowa u dzieci fot. greyerbaby morguefile com

Gorączka jest reakcją organizmu na działanie różnych szkodliwych czynników. Pod wpływem ich działania dochodzi do zaburzeń czynności ośrodka termoregulacji. Przyczyną gorączki mogą być drobnoustroje, czynniki fizyczne, a także impulsy nerwowe. Gorączka trzydniowa objawiająca się wysoką temperaturą ciała może trwać dłużej – cztery lub pięć dni. Najprawdopodobniej przyczyną tej choroby jest wirus. Najczęściej dotyczy małych dzieci od 3 miesięcy do czwartego roku życia. Właściwie wysoka gorączka jest wówczas jedynym zewnętrznym objawem. Nie występuje kaszel, dziecko nie ma kataru, nie cierpi także z powodu wymiotów czy biegunek. Natomiast po ustąpieniu gorączki może pojawić się na brzuchu lub plecach drobnoplamista różowa wysypka, który ustępuje po okresie od tygodnia do dwóch. Mało prawdopodobne jest, aby można było się zarazić tą chorobą.

Pomoc lekarska jest niezbędna w przypadku, kiedy gorączka jest zbyt wysoka i utrzymuje się przez cały czas, nie pomagają nawet odpowiednie środki przeciwgorączkowe. Małe dziecko bardzo szybko traci płyny, wysoka gorączka może doprowadzić do błyskawicznego odwodnienia. Ponadto istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia drgawek (przy tem.39⁰C-40⁰C). Drgawki gorączkowe są krótkotrwałe i występują w obrębie twarzy oraz kończyn. Leczenie polega na doraźnym podaniu leków przeciwdrgawkowych. Na szczęście nie pozostawiają one żadnych śladów w mózgu, w przeciwieństwie do drgawek padaczkowych.

Chore dziecko z gorączką trzydniową musi pozostawać w łóżku. Organizm musi zachować energię do walki z drobnoustrojami. Podajemy często płyny uzupełniające, aby zabezpieczyć organizm przed odwodnieniem. Najlepsze są herbatki z ziół, które zawierają salicynę o właściwościach przeciwgorączkowych i przeciwbólowych np. wiązówka błotna i wiązówka wierzby (uwaga: nie wskazane dla osób uczulonych na salicylany). Salicyna przekształca się najpierw w kwas salicylowy, zaczyna działać po 2-3 godzinach. Ochładzamy ciało chorego, wykonując zimny okład na czoło, łydki lub stopy (pod warunkiem, że są „rozpalone”). Okład taki możemy wykonać z ochłodzonej herbatki z mięty pieprzowej. Podczas kąpieli stóp dolewamy stopniowo zimną wodę, w taki sposób, aby jej temperatura obniżyła się o 5⁰C -15⁰C. Pamiętajmy: woda lub herbatka przeznaczona na kompres nie mogą być lodowate. Do picia również podajemy letnie płyny, a nie bardzo zimne. Gorączkujące dziecko powinno leżeć w pokoju o niżej temperaturze (ok. 18⁰C). Okres zdrowienia to czas, kiedy na stałe spada temperatura ciała do poziomu prawidłowego. Ośrodek termoregulacji nie jest już drażniony przez patologiczne bodźce, a organizm uwalnia się od nadmiernej ciepłoty oraz obfitych potów. Powoli powraca do równowagi.