Żelazo – jest niezbędne do wytwarzania czerwonych ciałek krwi, jest składnikiem hemoglobiny i mioglobiny w mięśniach. Czerwona krwinka żyje ok. 100-120 dni, a później obumiera. Aby mogła powstać nowa krwinka, niezbędna jest obecność żelaza, cynku, miedzi, kwasu foliowego, manganu, witaminy B6 i B12. Łącznie w ciągu dnia musi być wytworzone ok. 210 miliardów czerwonych krwinek. Żelazo pomaga w rozprowadzaniu tlenu w organizmie i usuwaniu dwutlenku węgla z tkanek. Niestety często dochodzi do niedoboru żelaza, co skutkuje niedokrwistością i problemami w rozwoju. Towarzyszą temu takie objawy jak: bladość skóry, osłabienie, zawroty głowy, kołatanie serca, uczucie duszności po wysiłku, pękanie w kącikach ust, bolesność języka, trudności w połykaniu, zmiana w wyglądzie paznokci, zmniejszona spoistość kości, spadek koncentracji i trudności w zapamiętywaniu, głuchota. Pewne grupy społeczne w szczególności narażone są na większe zapotrzebowanie na żelazo: kobiety w okresie rozrodczym, kobiety w ciąży i matki karmiące, niemowlęta i małe dzieci, młodzież w okresie wzrostu, osoby starsze, u których występują problemy z wchłanianiem żelaza. Poza tym zapotrzebowanie na żelazo wzrasta u kobiet obficie miesiączkujących, u osób odchudzających się, cierpiących na wrzody żołądka i niestrawności, u wegetarian. Kawa przyczynia się do słabszego wchłaniania żelaza, zwłaszcza, jeśli jest wypijana w trakcie lub po jedzeniu. Warto zadbać o dobrze zbilansowaną dietę, która zapewni dostarczanie żelaza na właściwym poziomie. Najłatwiej przyswajalne jest żelazo zawarte w mięsie. Dobrym źródłem żelaza są również takie produkty jak skorupiaki (np. małże), drożdże piwne, melasa, wątroba jagnięcia i wołowa, nasiona dyny, ziarna sezamu, ser tofu, bób, nasiona słonecznika, suszone morele, brzoskwinie, figi, płatki owsiane, orzechy, zielone warzywa liściaste, ciemna czekolada, żółtko jajka. Produkty zawierające żelazo najlepiej łączyć z tymi, które mają dużo witaminy C, wówczas przyswajalność jest dużo lepsza. Żelazo po wchłonięciu jest zmagazynowane w organizmie i tracone jest bardzo powoli. Zatrucie żelazem przyswajanym z naturalnych produktów jest mało prawdopodobne. Szacuje się, że ok. 30% żelaza pochodzącego z pożywienia jest wchłaniane. W przypadku niedokrwistości zwiększa się również wchłanialność żelaza zgodnie z zapotrzebowaniem organizmu. Ostrożnie należy natomiast postępować z preparatami żelaza, ponieważ ich długotrwałe stosowanie może powodować uszkodzenie wątroby, serca, ciemnienie skóry i cukrzycę.