znany lekarz
Choroby układu krwionośnego

Czerwienica

CZERWIENICA – to choroba, polegająca na wzroście liczby czerwonych krwinek krwi do 5600 000 w 1mm3, stężenie hemoglobiny jest powyżej 10,55 mmol/l i hematokryty są powyżej 49 vol %.

Główne objawy czerwienicy to: przekrwienie, zaczerwienienie spojówek, czasem zasinienie twarzy, warg i innych części ciała, nadciśnienie tętnicze, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, uczucie duszności, bóle w klatce piersiowej, przypominające chorobę wieńcową, lepkość krwi, swędzenie skóry. Wyróżniamy trzy postacie czerwienicy:

  1. Czerwienica prawdziwa – to rozrost układu czerwonokrwinkowego szpiku kostnego bez ustalonej przyczyny. Temu rozrostowi towarzyszy często pobudzenie układu płytkotwórczego, rzadziej również białkokrwinkowego. Układ krwiotwórczy zaczyna rozrastać się nie tylko w szpiku, lecz również w śledzionie i wątrobie.
  2. Czerwienica rzekoma – wskaźniki liczby czerwonych krwinek wzrastają tylko chwilowo, spowodowane jest to np. zbyt dużym zagęszczeniem krwi (w związku ze zbyt małą podażą płynów), stosowaniem leków moczopędnych lub w wyniku długotrwałych biegunek, prowadzących do zaburzeń wodno-elektrolitowych.
  3. Czerwienica wtórna – polega na stałej stymulacji szpiku kostnego do produkcji krwinek czerwonych ze względu na zwiększony poziom erytropoetyny, w konsekwencji chorób nerek, nadnerczy, przysadki, włókniakach macicy, chorób płuc, oskrzeli, siniczych wad serca. Czerwienica wtórna pojawia się w wyniku silnego niedotlenienia organizmu.