Cukrzyca - epidemia XXI wieku

Cukrzyca - epidemia XXI wieku fot. MKobyakov wwwsxchu

Cukrzyca to prawdziwa epidemia XXI wieku. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia obecnie na świecie na cukrzycę choruje ponad 170 mln ludzi, w Polsce ponad 1 200 000. Cukrzyca to choroba metaboliczna, którą rozpoznaje się na podstawie badania poziomu cukru we krwi na czczo, a następnie po wypiciu roztworu glukozy. Prawidłowy poziom cukru we krwi wynosi 3,3-5,5 nmol/l. Podniesiony jego poziom nie musi od razu oznaczać cukrzycy, jednak konieczne są szczegółowe badania, aby ustalić przyczynę takiego stanu rzeczy. Hipoglikemia czyli niedocukrzenie może być spowodowana: niedostateczną podażą węglowodanów do organizmu np. z powodu niedożywienia, upośledzonym wchłanianiem glukozy z przewodu pokarmowego, nadmiernym zużyciem glukozy np. w wyniku wysiłku fizycznego, nieprawidłowym funkcjonowaniem wątroby, chorobą nerek, powodującą glukozurię, niewydolnością kory nadnerczy albo przysadki mózgowej, spożywaniem alkoholu. Hiperglikemia czyli zbyt wysoki poziom cukru we krwi może być wywołana niedoborem insuliny z powodu np. cukrzycy, nowotworów trzustki albo podawaniem niektórych leków np. diuretyków.

Wyróżniamy dwa rodzaje cukrzycy. Typ I czyli cukrzyca insulinozależna dotyczy okresu dziecięcego i młodzieńczego. Pod wpływem wirusa Coxsackie B4 zniszczeniu ulegają komórki B, które produkują insulinę w wyspach Langerhansa trzustki. Główne objawy to: suchość w ustach, wzmożone pragnienie i apetyt, częste oddawanie moczu, spadek wagi, osłabienie, suchość i świąd skóry, powiększona wątroba.

Cukrzyca typu I nie leczona prowadzi do kwasicy ketonowej, utraty przytomności, śpiączki. Leczenie polega na regularnym podawaniu insuliny.

Cukrzycy Typu II insulinoniezależna najczęściej pojawia się u osób starszych. Cukrzyca tego typu rozwija się dużo wolniej. Oprócz takich objawów jak w przypadku cukrzycy Typu I pojawiają się: mrowienie i kurcze mięśni, dolegliwości ze strony narządów płciowych, częste zakażenia i trudności w gojeniu ran. W przypadku cukrzycy typu II, komórki B nie ulegają zniszczeniu, jednak nie funkcjonują prawidłowo, prowadząc do niedoboru insuliny, a poza tym niektóre komórki np. tłuszczowe stają się oporne na insulinę. Otyłość zwiększa więc ryzyko zachorowania na cukrzycę. Trzustka u osób z nadwagą musi produkować znacznie większą ilość insuliny, aby ta wprowadziła glukozę do wnętrza komórki tłuszczowej. Początkowym etapem leczenia cukrzycy typu II jest dieta. Jednak, kiedy nie daje ona oczekiwanych rezultatów, konieczne jest zastosowanie leczenia insuliną. Należy pamiętać o następstwach i powikłaniach źle leczonej lub w ogóle nie leczonej cukrzycy. Są to: uszkodzenia naczyń krwionośnych, uszkodzenia nerek, oczu lub nerwów.

Mając świadomość tego jak uciążliwą chorobą jest cukrzyca, powinniśmy przestrzegać pewnych zasad, chroniących przed zachorowaniem na nią:

1. Chroń trzustkę, dbając o prawidłowe stężenie cukru we krwi.
2. Likwiduj insulinoodporność poprzez regularną aktywność fizyczną.
3. Stosuj dietę, która uchroni cię przed otyłością.
4. Wzbogacaj dietę w produkty pełnoziarniste, które spowalniają uwalnianie glukozy do krwi i obniżają skok insuliny zaraz po posiłku.
5. Pij herbatę czarną i zieloną dobrej jakości, przyczynia się ona do łatwiejszego wchłaniania insuliny przez komórki.
6. Dostarczaj do organizmu magnez (migdały, halibut, soja, nerkowce, szpinak), który uwalnia i uaktywnia insulinę.
7. Nie zapominaj o dobroczynnie działających ziołach, regulujących poziom cukru we krwi – np. korzeń mniszka, liść czarnej borówki, ziele poziomki, ziele rutwicy.
8. Ostrożnie postępuj z lekami, obciążającymi czynności trzustki.