Najbardziej znaną odmianą jest żurawina błotna. Znane są różne gatunki krzewów żurawinowych, rosnących na półkuli północnej. Od niepamiętnych czasów ceniona przez ludy północy zarówno ze względów zdrowotnych jak i kulinarnych. Zawiera duże ilości łatwo przyswajalnej witaminy C oraz innych witamin i minerałów i tak w surowej żurawinie znajdziemy 90 mg potasu, 14 mg wapnia, 10 mg fosforu, 7 mg magnezu i aż 0,9 żelaza. Uważana za znakomity środek leczniczy na wszelkie choroby związane z zakażeniem dróg moczowych (infekcje dróg moczowych, zapalenie pęcherza moczowego). Najnowsze badania naukowe wykazują absolutną zbieżność właściwości leczenia tych schorzeń ze stosowaną od wieków metodą znaną w medycynie ludowej.
Co więcej, owoce żurawiny wytwarzają związki działające antybakteryjnie, zwłaszcza na bakterie E-coli. Spożywanie żurawiny w różnej postaci, w szczególności zalecana jest kobietom, które na choroby układu moczowego zapadają 10-krotnie częściej niż mężczyźni. Wynika to z cech anatomicznych. Silne działanie antybakteryjne żurawiny polega na wytwarzaniu kwasu hipurowego, jak również innych substancji powodujących niszczenie bakterii chorobotwórczych dróg moczowych, w tym E-coli.
Spożywanie żurawiny w postaci surowej, suszonej jak i soków (szczególnie tych naturalnych, bez dodatku cukru) zalecane jest w okresie ciąży i karmienia piersią.
Co istotne, regularne spożywanie żurawiny jest znakomitym środkiem przeciwbólowym podczas infekcji dróg moczowych, takich jak: pieczenie, swędzenie i stany zapalne. Istnieje wiele dostępnych specyfików medycznych, soków żurawinowych, jednak nie zapominajmy o żurawinie w postaci naturalnej. Suszona żurawina to znakomity dodatek do potraw mięsnych (mięso drobiowe, wieprzowina, wołowina, ryby). Polecane jako dodatek do kefiru, jogurtu – z dodatkiem mieszanek zbożowych w postaci otrębów, płatków owsianych czy siemienia lnianego.