DZIURAWIEC ZWYCZAJNY (hypericum perforatum) – roślina znana już w starożytności, obecnie rośnie w klimacie umiarkowanym w prawie całej Europie i Azji, Ameryce Północnej i Afryce Północnej. Bardzo popularny w Polsce – spotkać go można na polach, łąkach, nieużytkach, na obrzeżach lasów. Surowcem leczniczym są kwitnące wierzchołki dziurawca. Nazywany jest również świętojańskim zielem.
Składniki odżywcze: flawonoidy (np. rutyna, kwercetyna, hiperozyd), garbniki, olejek eteryczny, saponiny, fitosterole, cholina, karoten.
Właściwości lecznicze: działa rozkurczająco na przewód pokarmowy i drogi żółciowe, zwiększa produkcję żółci, umożliwia przedostanie się żółci do dwunastnicy, leczy kolki, wspomaga leczenie układu pokarmowego, ma działanie bakteriobójcze, działa niszcząco na gronkowce i paciorkowce. Garbniki i flawonoidy uszczelniają naczynia włosowate. Dziurawiec działa również moczopędnie i uspokajająco, pomocniczo w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej, zewnętrznie na trudno gojące się rany i choroby skóry.