SKRZYP POLNY – rozpowszechniony w strefie klimatu umiarkowanego, na glebach piaszczystych, przy drogach, rzekach, na nieużytkach. Surowcem leczniczym są pędy zielone zbierane od końca maja do września. Najpierw skrzyp wypuszcza pęd zarodnikowy, który po wysianiu zarodników, zanika, a następnie wyrastają pędy płonne, które wykorzystywane są jako cenny surowiec leczniczy: Inne nazwy: chłoszcz, krzemionka, jedlinka polna, strzępka.
Składniki odżywcze: krzemionka (rozpuszczalna w wodzie, dobrze przyswajana przez organizm), garbniki, flawonoidy, saponiny, sole mineralne (potas, magnez), witamina C, kwasy organiczne (askorbinowy)
Właściwości lecznicze: działanie moczopędne, zapobiega odkładaniu się złogów w nerkach i przewodach moczowych, pobudza przemianę materii, regeneruje tkankę kostną, wpływa na gojenie ran, wzmacnia naczynia krwionośne, hamuje krwawienie, poprawia odporność organizmu, wzmacnia stan włosów i paznokci. Kąpiele z odwaru skrzypu polnego łagodzą bóle reumatyczne i nerwobóle. Przy długim stosowaniu skrzypu może wystąpić niedobór wit. B1.