Problem z wypadaniem włosów
Włosy zdrowe i zadbane są niewątpliwie ozdoba każdego z nas. Wszystkie problemy z nimi związane budzą zaraz niepokój i powodują, że podejmujemy natychmiastowe działania. Nie zawsze przynoszą one pożądany efekt. Wszystko zależy od przyczyn chorobowych, doprowadzających do zmian w wyglądzie włosów, a nawet do ich utraty.
Łysienie rozlane u kobiet
Pojawia się na szczycie głowy i okolicach czoła. Włosy są przerzedzone, nigdy nie wypadają do końca, są jednak cienkie i osłabione. Procesowi wypadania towarzyszą często łupież i łojotok. Podłoże łysienia rozlanego może być różnorodne: czynniki dziedziczne, hormonalne, niedokrwistość, niedożywienie, stres, łojotok skóry głowy. Choroba występuje u kobiet w wieku między 30 do 40 roku życia, a także w okresie menopauzy. Leczenie jest bardzo trudne i wymaga przede wszystkim uporania się z przyczynami choroby. Ważną rolę odgrywa dbanie o wzmocnienie organizmu poprzez stosowanie właściwej diety, a w razie konieczności również odpowiedniej suplementacji, uzupełniającej niedobory składników odżywczych w organizmie. Leczenie hormonalne jest bardzo skomplikowane i wymaga ostrożnego podejścia. Ogromne znaczenie przywiązuje się do leczenia nerwicy, odpowiedzialnej za zaburzenia hormonalnej, co w wielu wypadkach prowadzi do utraty włosów. W przypadku łojotoku skóry stosuje się mieszanki spirytusowe wysuszające. Łupież suchy zwalczamy, myjąc głowę szamponem z dodatkiem selenu. Łupież spowodowany drobnoustrojem Pityrosporum ovale wymaga stosowania szamponów zawierających preparaty przeciwgrzybicze jak pirytom cynku lub ketokonazol.
Łysienie typu męskiego
Duże znaczenie w tego typu łysieniu odgrywa dziedziczenie. Hormony męskie, łojotok, wzmożone napięcie skóry głowy powodują przerzedzenie włosów z lewej i prawej strony czoła oraz na szczycie głowy. Dookoła głowy włosy rosną normalnie bez żadnych zmian. Łysienie typu męskiego może pojawić się już po 20 roku życia, najczęściej jednak występuje po 40 roku życia.
Łysienie plackowate
Choroba może wystąpić w każdym wieku zarówno u kobiet, mężczyzn jak i u dzieci. Nagle na owłosionej skórze pojawiają się okrągłe ogniska łysienia. Dotyczy to głowy (zazwyczaj tyłu głowy i części ciemieniowych), brody, brwi, rzęs, pachwin. Leczenie jest trudne. U 1/3 chorych po wielomiesięcznej kuracji włosy całkowicie odrastają, u kolejnej 1/3 włosy odrastają, jednak ponownie wypadają, u pozostałej 1/3 osób choroba nie cofa się, a wręcz nasila i rozrasta, prowadząc do całkowitego wyłysienia. Zabiegi stosowane w łysieniu plackowatym: masaże miejsc dotkniętych łysieniem, które wzmagają ukrwienie, naświetlania lampami kwarcowymi, stosowanie fotochemioterapii, polegającej na naświetlaniu promieniami UVA, wcieranie preparatów, pobudzających ukrwienie. Ważną role odgrywa wzmacnianie organizmu poprzez podawanie witamin: A, B i C oraz mikroelementów (żelaza, fosforu, cynku, selenu).
Łysienie po chorobach zakaźnych tzw. podgorączkowe
Wysoka temperatura oraz toksyny bakteryjne przyczyniają się do wypadania włosów. Jest tzw. łysienie rozlane, jednak rzadko dochodzi do utraty większości włosów. Co ciekawe proces łysienia następuje dopiero po chorobie, nawet po okresie kilku miesięcy. Stan taki trwa ok. dwa miesiące i kończy się całkowitym odrostem włosów.
Łysienie spowodowane może być również czynnikami mechanicznymi (np. ciągłe drapanie skóry głowy, złe uczesanie np. w koński ogon, gwałtowne szczotkowane), czynnikami fizycznymi (np. promieniowanie radiologiczne, słoneczne, rentgenowskie) oraz czynnikami chemicznymi (leki cytostatyczne, stosowane w leczeniu onkologicznym), metale ciężkie i środki trujące, środki chemiczne stosowane we fryzjerstwie i kosmetologii. Wypadanie włosów jest również charakterystyczne dla okresu poporodowego, kiedy w organizmie kobiety dochodzi do zmian hormonalnych oraz uraz poporodowego. Wypadanie włosów nasila się w okresie 10-12 tygodnia po porodzie i trwa kilka miesięcy. Włosy odrastają samoistnie. Proces ten można przyspieszyć poprzez wzmacnianie organizmu minerałami i witaminami, masaże głowy, środki drażniące skórę głowy, środki uspokajające lub psychoterapię.