Jak zapobiegać zaparciom?

Jak zapobiegać zaparciom?

Zaparciem nazywamy stan, w którym człowiek opróżnia się rzadziej niż raz na dobę. Towarzyszą temu często takie objawy jak: nudności, bóle głowy, niechęć do jedzenia, podwyższenie temperatury ciała. Jedną z podstawowych przyczyn zaparć są błędy w żywieniu polegające między innymi na tym, że w codziennej diecie brakuje produktów zawierających błonnik, a także podawana jest zbyt mała ilość płynów. Inną przyczyną zaparć są zaburzenia w funkcjonowaniu wątroby. Soki żółciowe rozrzedzają treść jelitową i zapobiegają zbyt długiemu zaleganiu ich w układzie pokarmowym. Tymczasem zakłócenia w produkcji soków żółciowych powodują, że treść pokarmowa zalega zbyt długo w jelicie grubym, ulega ona nadmiernemu zagęszczeniu ze względu na całkowitą resorbcję wody.

Zaparcia spowodowane są również różnymi lekami i chorobami – wśród nich: depresją, cukrzycą, niedoczynnością tarczycy, zbyt dużym stężeniem wapnia we krwi, zespołem jelita drażliwego, chorobami nowotworowymi. Należy bezzwłocznie zgłosić się do lekarza w przypadku takich objawów jak: krew w stolcu, zaparcia z biegunką i wymiotami, bóle brzucha, wzdęcia, spadek wagi.

Istotną przyczyną zaparć jest również brak ruchu, siedzący tryb życia. Zaparcia mogą być przypadkowe, kiedy zdarzają się jednorazowo np. na skutek zmiany sposobu odżywiania, mogą być okresowe, tzn. zdarzają się co pewien czas i należy to zbadać u lekarza. Są jeszcze zaparcia przewlekłe, nazywane również nawykowymi. Istnieją podstawowe zasady postępowania w przypadku zaparcia.

Przede wszystkim zaleca się unikanie środków przeczyszczających, zanim nie zostanie ustalona przyczyna zaparć. Poza tym należy zwrócić uwagę na konieczność prowadzenia uregulowanego trybu życia. Zaleca się regularne ćwiczenia i ruch na świeżym powietrzu, zmianę diety na bogatą w błonnik, wypijanie codziennie rano szklankę wody lub wody z miodem, kefiru lub kwaśnego mleka a w ciągu dnia wodę, soki owocowe i warzywne. Naturalne produkty bogate w błonnik to: siemię lniane, gorczyca biała, kwiat malwy czarnej, mielone nasiona kozieradki, korzeń mniszka lekarskiego, babka płesznik, suszone śliwki, pomocniczo również herbatka z korzenia mniszka, otręby zbożowe (jęczmienne i owsiane) dodawane do różnych potraw. Wymienione surowce roślinne ułatwiają normalne wypróżnienie.  Rośliny zawierające związki śluzowe pęcznieją w jelicie, wchłaniają wodę i chronią przed zbyt dużym zagęszczeniem kału. Wśród roślin naturalnych znane są takie, których związki mają działanie przeczyszczające. Związki te można podzielić na dwie grupy. Pierwsza grupa to tzw. antranoidy, których działanie polega na pobudzeniu ruchów perystalicznych jelita grubego. Antranoidy zawierają takie rośliny jak: liście aloesu, kora i owoce kruszyny, korzeń rzewienia, liść senesu. Drugą grupę związków roślinnych o działaniu przeczyszczającym stanowią żywice i oleje przeczyszczające, które podrażniają jelito cienkie. Istnieje jednak opinia, że związki te mogą zakłócać proces prawidłowego trawienia pokarmów, zwłaszcza w wyniku dłuższego ich stosowania.

Pamiętaj! Należy walczyć z zaparciami. Zbyt długie zaleganie treści pokarmowych w jelicie naraża je na działanie niebezpiecznych substancji chemicznych, które mogą działać rakotwórczo.