Wydzielanie potu jest naturalną czynnością, polegającą na utrzymywaniu prawidłowej temperatury ciała. Temperatura wewnętrzna organizmu utrzymuje się na poziomie ok. 370C. Wzrasta ona w trakcie choroby, w wyniku wysiłku fizycznego lub stresu, a obniża się w czasie spoczynku np. snu. Gruczoły potowe występują przede wszystkim na dłoniach, stopach, pod pachami i w pachwinach. W pewnych sytuacjach zaczynają one wydzielać pot; organizm pozbywa się nadmiaru ciepła. Nadmierne pocenie pojawia się nie tylko w stanach chorobowych (gorączka, nadczynność tarczycy, zaburzenia hormonalne), ale występuje również u młodzieży dojrzewającej, kobiet w ciąży, kobiet w okresie klimakterium, osób z nadwagą. Mężczyźni wydzielają znacznie więcej potu niż kobiety. Pot jest wydzieliną bezwonną, składająca się z takich związków organicznych jak: białka, tłuszcze i węglowodany. Pod wpływem działania bakterii, ulegają one rozkładowi i wówczas powstają nieprzyjemnie pachnące kwasy tłuszczowe oraz produkty rozkładu wyższych kwasów tłuszczowych.
Podstawową czynnością, zapobiegająca powstawaniu nieprzyjemnego zapachu jest codzienne mycie ciała letnią wodą z użyciem delikatnych środków myjących. Większość osób stosuje poza tym dezodoranty i środki przeciwpotowe. Dezodoranty działają antybakteryjnie i neutralizują brzydkie zapachy. Składają się głównie z alkoholu, perfum, środków odwadniających i olejków eterycznych. Antyperspiranty to środki hamujące wydzielanie potu. Powodują one zwężenie ujścia gruczołów, a wydzielanie potu obniża się nawet do 80%. Środki te zawierają sole metali, kwasy i aldehydy, które nie są w pełni bezpieczne dla organizmu. Zahamowanie pocenia jest groźne dla zdrowia, może bowiem dojść do zastoju potu w gruczołach potowych, a to może przyczynić się do powstania w nich ropni. Dlatego antyperspirantów można używać sporadycznie.
Oto kilka wskazówek dla osób, które pragną w sposób naturalny zapobiegać nadmiernemu poceniu i dbać o zmniejszenie nieprzyjemnego zapachu ciała.