Depresja poporodowa-problem zbyt często bagatelizowany

Depresja poporodowa-problem zbyt często bagatelizowany

Depresja poporodowa pojawia się tuż po porodzie. Objawia się ona uczuciem smutku, przygnębienia, lęku, nawet rozpaczy. Jednym z czynników wywołujących taką depresję są zmiany hormonalne, które następują w organizmie matki w wyniku porodu. Sam poród bywa trudny, bolesny, obciążający fizycznie. Do tego dochodzą liczne wyczerpujące obowiązki przy nowonarodzonym dziecku, brak czasu dla samej siebie, lęk o przyszłość, brak wsparcia ze strony partnera. Na depresję poporodową narażone są również kobiety, które wcześniej miały już problemy z depresją lub przechodziły inne problemy natury emocjonalnej. Niestety zdarza się, że depresja poporodowa wywołuje u matki niechęć do dziecka, która czasem przeradza się w agresję wobec niego. Matka nie chce zajmować się swoim dzieckiem, nie chce go karmić, ani go przytulać. Również zaniedbuje samą siebie, nie jest zainteresowana własnym wyglądem, nie zajmuje się domem, unika towarzystwa, spada u niej apetyt, albo na odwrót, wzrasta łaknienie.

 Sytuacja zaczyna być bardzo poważna, jeśli u kobiety cierpiącej na depresje pojawiają się myśli samobójcze. Niezbędny jest wówczas kontakt z lekarzem specjalistą, który włączy leczenie farmakologiczne. Najważniejsza jest jednak postawa samej chorej oraz jej bliskich. Kobieta cierpiąca na depresję poporodową wymaga dużo spokoju, odpoczynku, odpowiedniej ilości snu, a także trochę wolnego czasu tylko dla siebie samej. Powoli powinna oswajać się z nową sytuacją, aż uświadomi sobie, że zmiany związane z urodzeniem dziecka to rzecz zupełnie naturalna. Ważna jest również praca nad własnym stosunkiem do dziecka. Dobrze jest stopniowo nawiązywać związek uczuciowy ze swoim dzieckiem.

Poprawa nastroju jest możliwa poprzez zastosowanie różnych terapii np. aromaterapii (np. użycie do kąpieli olejku różanego, lawendy lub szałwi), np. wprowadzenie ćwiczeń fizycznych (ruch powoduje produkcje przez mózg endorfin, wpływających na lepszy nastrój), medytowanie i uprawianie jogi, stosowanie muzykoterapii. Warto zwrócić uwagę na konieczność podawania większej ilości witamin i minerałów. Witaminy z grupy B i witamina C biorą udział w wytwarzaniu neuroprzekaźników w mózgu. Mogą więc wzmocnić działanie leków przeciwdepresyjnych. Również magnez i wapń działają kojąco na nerwy. Napięcie nerwowe obniżają napary z melisy i rozmarynu. Działanie przeciwdepresyjne wykazują również: dziurawiec i miłorząb japoński.

Warto również zasięgnąć pomocy psychoterapeuty, który może zaproponować różne techniki terapeutyczne, skutecznie wyprowadzające ze stanu depresji.