Opis
Buthan Ja Aum, czyli unikalna herbata z górskiego regionu Trongsa Oryginalna lokalna bhutańska forma herbaty pochodzi od producentów z Samcholing’s Tea Growers Cooperative w regionie Trongsa w centralnym górzystym Bhutanie. Chińskie krzewy herbaciane, sprowadzone z sąsiedniego Darjeeling w latach 50-tych XX wieku, rosną na wysokości 1800 metrów. Metoda przetwarzania jest dość rzadka, a herbata nie przypomina niczego, z czym mieliśmy do czynienia wcześniej. Proces przetwarzania herbaty Ja Aum Do produkcji tej herbaty używa się większych, bardziej dojrzałych liści, w tym ogonków liściowych i małych gałązek. Są one najpierw drobno siekane bezpośrednio po zbiorze, a następnie gotowane przez około dziesięć minut. Woda jest solona, a liście stopniowo suszone na słońcu przez 2-3 dni. Wysuszone liście są następnie gotowane przez około godzinę w wodzie z mieszanym popiołem dębowym (czasami używa się popiołu jęczmiennego, czasami sody oczyszczonej). Podczas tego gotowania liście całkowicie ciemnieją. Te mokre, ciemne liście są skąpane w grubej warstwie i stopniowo więdną przez tydzień. Podczas tego ostatniego etapu liście przechodzą również częściowy proces fermentacji. Suja Tea – tradycyjny sposób przygotowania Herbata ta jest najczęściej pijana w Bhutanie jako Suja, solona tybetańska herbata z masłem i mlekiem. Ten sposób parzenia jest głęboko zakorzeniony w bhutańskiej kulturze i tradycji herbacianej. Zalecamy wypróbowanie tej metody, aby w pełni docenić jej unikalny charakter i złożoność smaku, niemniej spotykany jest również klasyczny sposób parzenia w gorącej wodzie i w naszych warunkach śmiało możemy potraktować ją niczym pu-erh. Tradycja herbaty w Bhutanie Tradycja picia herbaty w Bhutanie jest bardzo stara. Trzeba przyznać, że rozprzestrzeniła się tutaj z sąsiedniego Tybetu. Pierwsze wzmianki pochodzą z VII wieku naszej ery, ale tybetańska herbata maślana stała się bardziej popularna w XIII wieku. Przez wieki herbata była importowana na płaskowyż tybetański z chińskich prowincji Yunnan, Syczuan i Hunan. Jeśli myśl o dziwnym połączeniu herbaty, soli, masła i mleka nie daje ci spokoju, spróbuj miski gorącej mocnej herbaty z solą, masłem i mlekiem w mroźny poranek na wysokości 4000 metrów. Jak tylko trafi do żołądka, będziesz miał siłę do działania przez cały dzień. Ze względu na sporadyczny brak dobrej herbaty, miejscowi nauczyli się robić własną herbatę z lokalnych roślin, a także opracowali ten specyficzny proces przetwarzania ich liści. W latach 50-tych XX wiku król Bhutanu założył maleńki ogród herbaciany w królewskim ogrodzie w mieście Trongsa, wykorzystując sadzonki chińskiego typu, które otrzymał jako prezent z sąsiedniego Darjeeling. Natomiast buddyjskie klasztory były zaopatrywane w herbatę (pu-erh) z Tybetu, potrzebną do przygotowania „Suja Tea”. Po zamknięciu granicy z Tybetem w 1959 roku, bhutańscy mnisi musieli znaleźć alternatywę. Wykorzystali lokalne zioła, które dawały napar o pożądanej goryczy i wartości zdrowotnych, jednak ich słomkowy kolor nie spełniał wymagań tradycji. Ostatecznie podjęto się produkcji herbaty na szerszą skalę, dzięki czemu dziś stara metoda „popiołu” wykorzystywana jest przy użyciu prawdziwej herbaty z królewskich ogrodów. Charakter liści, zapach, smak i właściwości Ciemnobrązowe do czarnych liście z większą zawartością łodyg i gałązek, bez oznak formowania, o bardzo intensywnym drzewnym, lekko sfermentowanym do zwierzęcego zapachu. Ciemny napar przypominający ciemny (shu) puerh o zaskakująco delikatnym, ziemistym i drzewnym, lekko słonym smaku ze śladem wilgotnego jesiennego lasu i grzybów. Napar jest intensywnie ciemny dzięki unikalnej metodzie gotowania liści w wodzie z popiołem. Ze względu na proces gotowania z popiołem herbata zawiera niewielkie ilości kofeiny. Jak przygotować herbatę Suja (po tybetańsku)? Przygotowanie tybetańskiej herbaty Suja (zwanej także po cha) to wyjątkowy proces, który różni się znacznie od typowych metod parzenia herbaty. Tybetańska herbata ma specyficzny, bogaty smak, dzięki połączeniu herbaty, masła (najczęściej z mleka jaków) oraz soli.Suja Tea to tradycyjny tybetański napój, który spożywa się w celu rozgrzania i odżywienia, zwłaszcza na dużych wysokościach, gdzie warunki pogodowe są trudniejsze. Herbata Suja ma intensywny, słony i maślany smak, który dla niektórych osób może być niezwykły przy pierwszym spróbowaniu, ale jest niezwykle odżywczy i rozgrzewający. Jeśli chcesz zbliżyć się do autentycznego smaku, warto spróbować użyć ghee (klarowanego masła) lub tradycyjnego masła jaka, jeśli masz do niego dostęp. Zaparzanie herbaty: Zagotuj 2 szklanki wody w garnku. Dodaj 2 lub więcej łyżeczki liści. Gotuj herbatę na małym ogniu przez 3-5 minut, aby napar był intensywny i mocny. Dodanie mleka i masła: Po ugotowaniu herbaty, dodaj pół szklanki mleka do garnka z herbatą. Ponownie podgrzewaj całość, aż zacznie delikatnie wrzeć. Gdy herbata i mleko są już gorące, dodaj 1-2 łyżki masła do herbaty. Mieszanie i ubijanie: Tradycyjnie Suja Tea ubija
